علائم و ویژگی های اختلال یکپارچگی حسی را د این بخش مورد بررسی قرار می دهیم
اغلب انسان ها بطور موقت علائمی از مشکلات یکپارچگی حسی را از خود بروز می دهند زیرا هیچ انسانی در تمتم طول عمر نمی تواند بخوبی خود را تنظیم نماید. برای مثال ، در هنگامیکه فرد از بیخوابی مفرط رنج می برد ، واکنش های حرکتی و توانایی تمرکز فرد دچار اختلال می شود و این تجربه ایی است که اغلب افراد در طول زندگی خود با آن روبرو می شوند. ولی اطلاق لفظ و واژه اختلال یکپارچگی حسی به معنای بیماری هنگامی بکار برده می شود که فرد در انجام فعالیت های روزمره اش دچار اختلال و نقص شده است و ارزیابی این روند پردازش عصبی میتواند به روشن شدن دلائل رفتارهای ناهنجار و یا نقائص حرکتی ، هیجانی ، کلامی و حسی فرد کمک نماید.
جدولی که ادامه ارائه شده است فهرستی از علائم اختلال یکپارچگی حسی در مراحل اولیه است که در شناسایی و درمان اختلال یکپارچگی حسی بسیار مهم است:
حس
علائم
شنوایی
به صداهای بلند و غیرمنتظره بطور منفی پاسخ میدهد.
دستهایش را بر روی گوشهایش قرار میدهد.
در محیط پرسرو صدا و شلوغ نمیتواند راه برود.
در یک محیط پر از محرک، فراموشکار و بی توجه بنظر میرسد.
بینایی
ترجیح میدهد تا در تاریکی بماند.
تمایلی به بالا و پائین رفتن از پله ها ندارد.
از چراغها و نورهای بسیار روشن اجتناب می کند.
به اشیاء و افراد بسیار خیره و با دقت نگاه می کند.
از تماس چشمی پرهیز می کند.
بویایی/ چشایی
از بعضی مزه ها و بوهای خاصی که بخشی از برنامه غذایی رایج و مرسوم کودکان هستند ، اجتناب می کند.
بطور مداوم اشیاء غیر خوراکی را بو می کند.
به دنبال بعضی از مزه ها و بوهای خاصی است.
بنظر نمیرسد که بوی ادکلن های قوی را متوجه شود.
وضعیت بدنی
بطور مداوم وضعیت بدنی خود را تغییر می دهد و آرام و قرار ندارد.
به سایر افراد ، مبلمان ، اثاثیه منزل و اشیاء آویزان می شود.
بنظر میرسد که دچار ضعف عضلانی است، به آسانی و به سرعت خسته میشود.
سطح تحمل عضلانی بسیار پائینی دارد.
روی انگشتان پایش راه می رود.
حرکت
به محض اینکه پاهایش از روی زمین برداشته می شود دچار اضطراب می شود.
از بالارفتن و پریدن اجتناب می کند.
از بازی در محوطه زمین ورزش اجتناب می کند.
وول خوردن مداوم و عدم توانایی حفظ یک وضعیت بدنی موجب بروز اختلال در انجام امور روزمره اش می شود.
در هنگام بازی ، دست به کارهای پر مخاطره میزند و هیچگونه توجه ای به هشدارهای ایمنی ندارد.
لمس
از انجام بازیها و کارهای با چسب ، سریشم، شن و نقاشی با نوک انگشتان اجتناب می کند.
به بافتهای خاصی نظیر ( پارچه لباسها ، ملافه ) حساس است.
افراد و اشیاء را به گونه ای لمس می کند که موجب آزار و اذیت آنها می شود.
از راه رفتن بصورت پابرهنه اجتناب می کند به ویژه بر روی چمن و یا شن و ماسه.
به درد و دمای محیط واکنش مناسب را بروز نمی دهد که معمولا واکنشی پائین تر از سطح هنجار .
توجه ، رفتار و مهارتهای اجتماعی
بطور مداوم از یک فعالیت به فعالیت دیگر مشغول می شود و بازیهایش را تغییر می دهد.
در توجه کردن بطور طولانی مدت و پایدار مشکل دارد.
بیش از حد معمول با دیگران مهربان است.
مضطرب بنظر میرسد.
بنظر میرسد که همیشه در معرض آسیب و سانحه است.
در دوست یابی مشکل دارد و نمی تواند هیجاناتش را به درستی بیان کند.
