در این مقاله میخواهیم چند تکنیک کاردرمانی در خانه برای کودکان بیش فعال و نقص توجه و تمرکز را معرفی نماییم

 دقت داشته باشید کودکان بیش فعال جهت درمان باید حتما در یک مرکز توانبخشی کودکان بیش فعال معاینه و برنامه درمانی دریافت نمایند 

۱- از گرافیک و پاداش استفاده کنید تا از فعالیت بیش از حد کودک جلوگیری نموده و به پشتکار کودک پاداش دهید.

کودک مبتلا به بیش فعالی ممکن است هنگامی که با یک پروژه چند مرحله ای روبرو می شود تمایل به تعطیلی آن داشته باشد. کاردرمانگران با آموزش روشهای مشخص برای تقسیم وظایف به قطعات کوچکتر و قابل کنترل و حفظ انگیزه خود در هر مرحله، به مقابله با این گرایش کمک می کنند. والدین می توانند با استفاده از گرافیک و پاداش های ملموس و کوچک که پیشرفت کودکان را تشویق می کنند، در خانه نیز همین کار را انجام دهند.

گرافیک و نشانه های بصری دیگر، فریبنده مغز ADHD است.گرافیک مناسب به وظیفه انجام شده بستگی دارد. به عنوان مثال کودکی که در حال تمیز کردن اتاق خود است، طراحی یک نقشه بصری از اتاق که در آن مناطقی را که ابتدا باید تمیز کند برجسته شده،برای کودک نقش انگیزشی خواهد داشت. برای کودکی که جهت شروع به کار در خانه تلاش می کند، دیدن یک برنامه زمانبندی شده مکتوب، که در هر زمان یک وظیفه خاص را انجام دهد، مفید خواهد بود. “به اتاق خودت برو و تکالیفتو انجام بده” برای بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD بی معنی است. شکستن کارهای روزانه به اجزاء کوچکتر- روی کاغذ – می تواند فوق العاده مفید باشد.

پاداش ها نیز براساس وظیفه و انگیزه هر کودک خاص متفاوت است. کودکی که به شیرینی علاقمند است، می تواند یک قطعه آب نبات کوچک برای پایان دادن به هر فصل از کتاب به دست آورد.در مقابل کودکی که عاشق بازی های ویدئویی است، اگر بداند که می تواند ۲۰ دقیقه Minecraft بازی کند، ممکن است به خواندن ادامه دهد.

۲- برای تنظیم انتظارات و رهنمودهای روشن، سرفصل ایجاد کنید.

کودکان مبتلا به بیش فعالی از قوانین مشخص، انتظارات واضح و تعیین مسئولیت برای کارهایشان، منتفع می شوند. به همین دلیل است که کاردرمانگران از به میزان زیادی از این سرفصل ها استفاده می کنند که به کودکان اجازه می دهد دقیقاً آنچه را که از آنها انتظار می رود در یک منطقه خاص یا یک کار معین درک کنند. دادن دستورالعمل های مبهم به یک کودک ADHD مثل “من انتظار دارم که تو تکالیف خودتو منظم انجام بدی” می تواند به او استرس داده و سبب گیجی او شود. در عوض ، یک مبحث کتبی تهیه کنید که کودک شما می تواند قبل از اتمام کار به آن مراجعه کند و این کار کمک می کند تا باعث گیج شدن کودک نشده، استقلال او را افزایش داده و چشم انداز روشنی از موفقیت برای وی ایجاد کند.

در خانه تقریباً برای هر کار یا مجموعه ای از کارها، از تکالیف درسی گرفته تا کارهای روزمره، از این سرفصل ها استفاده کنید. بسته به سن و پختگی فرزندتان، می توانید سرفصل ها را با استفاده از اعداد، حروف یا نمادها نمره گذاری کنید و آن را متناسب با کودک خود ساده یا پیچیده بسازید.

۳- برای واکنش های درست کودک مناطق آرام را ایجاد کنید.

کودکان مبتلا به بیش فعالی، اختلالات یادگیری یا چالش های حسی مستعد به هم ریختگی هستند، به ویژه هنگامی که با تکالیف یا انتظارات نامناسب از نظر رشدی مواجه شوند. کاردرمانگران یاد می گیرند که این بهم ریختگی ها را پیش بینی کرده و در هنگام بهم ریختگی و خستگی بیش از حد کودک با تکنیک کاردرمانی بیش فعالی “مناطق آرام” با آن مقابله کنند.

در خانه به کودک خود کمک کنید تا پیش از اینکه از کنترل خارج شود احساسات خود را بر عهده بگیرد و به محدوده آرام خود در خانه برود. یک منطقه آرام می تواند در هر مکانی باشد – یک اتاق خواب اضافی ، یا یک گوشه آرام از آشپزخانه. این قسمت را با هر چیز مفید و دلپذیری پر کنید – یک پتو، یک جعبه ابزار، یک iPod پر از موسیقی آرام. اول و مهمترین چیز اینست که این قسمت باید به کودک شما کمک کند تا نفس های عمیق بکشد، احساسات خود را – چه منفی و چه مثبت – کاملاً تجربه کند و یاد بگیرد که وقتی خشم شروع به وزیدن می کند، خود را آرام کند.

۴- یک رژیم حسی را اجرا کنید.

هر کودکی که نیازهای حسی پیچیده ای داشته باشد، می تواند از یک “رژیم حسی” یا مجموعه ای از فعالیت های تجویز شده استفاده کند که به بدن او کمک می کند انواع درون داد های حسی مورد نیازش را بدست آورد پیش از آنکه انرژی او صرف یادگیری شود. این امر خصوصاً در مورد یادگیری تحصیلی صدق می کند.

کاردرمانگران برای طراحی یک رژیم حسی منحصر به فرد و متناسب با نیازهای خاص کودک، بهترین تجهیزات را دارند، اما شما می توانید برخی از قوانین کلی کاردرمانی بیش فعالی را برای طراحی مداخلات حسی موقت برای فرزند خود دنبال کنید. از طرف دیگر ، کار سنگین مثل هل دادن دیوار برای اکثر کودکانی که نیازهای حسی پیچیده دارند مفید است البته مهم نیست که در کدام انتهای طیف حسی قرار بگیرند. همچنین صندلی های جایگزین مانند توپ های ورزشی یا میز تحریر، می توانند به تأمین درن داد های فیزیکی دانش آموزان برای حضور بهتر در کلاس یا خانه کمک کنند. سایر اصلاحات کوچک مانند خرید لباس های بدون برچسب یا اجتناب از روشنایی فلورسنت در منزل، می تواند تفاوت زیادی در حفظ تعادل حسی کودک ایجاد کند.

۵- حواس پرتی را با ترفندهای خاص ADHD کاهش دهید.

کاردرمانگرها از طیف وسیعی از ابزارها و تکنیک ها برای کمک به کودکان در تقویت تمرکز و بهبود دامنه توجه خود استفاده می کنند. برخی از آنها – مانند اسباب بازی های فیجت – توسط والدین کودکان مبتلا به ADHD به خوبی شناخته شده اند. فیجت ها طیف گسترده ای از سبک ها را دارند و اکثر آنها به حدی کوچک هستند که در جیب قرار گرفته و بدون جلب توجه، مورد استفاده واقع می شوند.

سایر عوامل منحرف کننده حواس پرتی، کمتر در ADHD استفاده می شوند مانند ترفند کاردرمانی بیش فعالی برای جایگزینی کاغذ سفید با کاغذ رنگی. مغز کودک ADHD را می توان توسط کاربرگ های سیاه و سفید تحریک کرد.اسکن تکالیف درسی فرزندتان و چاپ مجدد آن روی کاغذهای آبی روشن ، سبز روشن یا نارنجی راهی ارزان برای کمک به کودک در تمرکز بهتر روی کار خود است.

۶- از ذهن آگاهی استفاده کنید تا مغز کودک ADHD را زمین گیر کنید.

آیا تا به حال بعد از کار به خانه رانندگی کرده اید و پس از ورود ، متوجه شده اید که سفر را به یاد نمی آورید؟ بدن ما طوری برنامه ریزی شده است که روال های مکرر را دنبال کند و ما همیشه هر لحظه که اتفاق می افتد تمرکز نمی کنیم یا متوجه آن نمی شویم. برای کودکان مبتلا به بیش فعالی، این تمایل طبیعی ممکن است با افزایش رفتارهای تکانشی یا حتی افزایش سطح اضطراب، تأثیرات منفی داشته باشد. کاردرمانگران با استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی به کودکان کمک می کنند تا از استرس ناشی از احساس عدم کنترل جلوگیری و آنرا مدیریت کنند.

به عنوان مثال اسپری کردن یک رایحه آرام در زمان انجام تکالیف، برای کمک به کودک در حفظ تمرکز و ارائه این بخش از برنامه روزانه خود، از جمله کارهای مربوط به ذهن آگاهی می باشد. کودکی که دچار اضطراب ناگهانی می شود، ممکن است با توجه عمدی به برخی از جنبه های دنیای اطراف، خود را زمین گیر کند. می توانید با درخواست از کودک خود که یک نفس عمیق بکشد و سپس یک شی قرمز را در اتاق شناسایی کنید، به او کمک کنید. بعد یک شی زرد؛ سپس یک شی آبی را کودک شما با قرار دادن در آنها در یک جای خاص، تمرکز خود را به بیرون گسترش می دهد – به دور از استرس و ترس.