کاردرمانی در واقع یک پروسه‌ی درمانی میباشد که در طی آن بیماران کم توان یا ناتوان مهارت‌های لازم برای انجام فعالیت‌های روزمره را بازیابی کنند
کاردرمانی (Occupational therapy) شاخه ای از علوم پزشکی است که هدف آن بازپروری فرد به گونه ای است که بتواند بطور مستقل زندگی کند، مولد باشد و از زندگی خود لذت ببرد.
معمولا افراد بعد از سکته کردن ، افرادی که به بیماری اوتیسم مبتلا هستند، افراد کهن سال و کسانی که آسیب‌های فیزیکی یا روانی دیده‌اند

در معرض این از کار افتادگی قرار خواهند گرفت. در چنین شرایطی، کاردرمانگر از بیمار خود می‌خواهد که در طول جلسات کار درمانی، شروع به انجام کار‌های دستی مثل نقاشی کشیدن، طراحی، ساخت کاردستی و قیچی کردن مقوا و... بپردازد.

پزشک کاردرمان به فرد ناتوان یاد میدهد که بتواند از خود به تنهایی مراقبت کند و کارهای شخصی خود را انجام دهد و تفریح کند کاردرمانگر به فرد ناتوان آموزش هایی را میدهد که یاد بگیرد چگونه لباس بپوشد و غذا بخورد و غذا درست کند و ...

کاردرمانی میتواند به بچه هایی که مشکلات زیر را دارند کمک بکند:

مشکلات حسی
اوتیسم
مشکلات یادگیری
تاخیر در رشد
سوختگی
مشکلات ارتوپدی
قطع عضو
آسیبهای شدید دست
بیماران ام اس
بیمار بعد از عمل جراحی
اختلالات ذهنی و رفتاری
و . . .